Zelfs Bobo snapt dit niet

Even over Museum Overholland.

Bobo –zelf bepaald niet vies van een potje cultuur– had er tot vandaag nog nooit van gehoord. Totdat zijn oog viel op deze advertentie.

Bijdehand. Onbegrijpelijk. Een taalkundig affront. Een bijzonder slecht beurtje van de copywriter van dienst. Zo laat de advertantie op pagina 9 van NRC zich nog het best samenvatten.

Het is mogelijk al gefactureerd zelfs.

Okay, de krant heeft geld nodig. Dat begrijpt Bobo. Daarom ook die advertenties. Maar waarom grijpt in dit geval niemand in? Waarom is er geen eindredacteur die zegt: “Grapje zeker? Nee? Dit is niet goed. Dit kan niet. Ophouden nu. Dit drukken we niet af!”

Het staat er. In print. In advertentievorm. Bedacht. Opgeschreven. Goedgekeurd. En mogelijk zelfs al gefactureerd.

Dit is niet hoe je Bobotaal gebruikt!

Nou, wees er dan ook maar trots op. Holland Museum (ofzo). Maar verdorie zeg! Dit is niet hoe je Bobotaal gebruikt! Je bent commercieel bezig! Gebruik dan gewoon B1 taal ofzo! Nijntje plus! Mensen willen je begrijpen! En echt, dat lukt niet op deze manier…

(Komt ‘ie).

Transparantie maakt de mate van borging duidelijk.

Echt, zelfs Bobo snapt dit niet. En niet alleen omdat Bobo niet van transparantie houdt.

Dit is gewoon echt hele, hele slechte tekst.

Sportief naschrift: als de dader zich meldt via wethouder@bobotaal.nl dan krijgt ‘ie gratis mijn boekje.